wandeling op de berg Rötelstein naar de Bachlalm

Het weerbericht meldde voor vandaag nog mooi weer aan, maar dit zou in de late avond opnieuw omslaan in regen.
Van deze dag dienden we nog zeker te profiteren om de bergen in te trekken en kozen daarom de 'Rotelstein'berg aan te vatten, een vrij intensieve wandeling van ongeveer een drietal uur klimmen.

We kozen de wandelweg uit via de Weitenhausalm waar we de eerste hut tegenkwamen, om nadien onze weg te vervolgen naar Bachlalm via een vrij steile almweide, met hier en daar moeilijkere begaanbare wegen met losliggende stenen en boomwortels. Deze almweide is vooral bekend om de Mürmeltiere (bergmarmotten)  die daar vertoeven en hier kan je dan ook hun vele holgangen zien waarin zij hun schuilplaats hebben en hun winterslaap houden.
Met wat geluk hoor je hun kenmerkende hoge schreeuwgeluid en kan je de Mûrmeltiere bewonderen en voederen.
Echter dit keer hadden we minder geluk, we hoorden ze wel maar konden ze enkel in de verte van de wandelweg vandaan op de almweide zien. En voor ik het besefte was ik al op weg steil naar boven klauterend om deze dieren te gaan aanschouwen! Maar dit was tegen mijn achterste....  wat ik niet gemerkt had was dat er een boswachter in de verte in een boomhut zat om alles in het oog te houden! In het Oostenrijkse dialect hoorde ik wel iemand roepen maar wist ik echter niet dat dit tegen mij was.... ! Tot mijn frank viel dat er niemand anders was dan ik in die wei. In mijn beste Duits richting boomhut terug geroepen dat ik de Mürmeltiere wou opzoeken en een foto ervan wou nemen. Natuurlijk waren die dieren door het lawaai niet meer te zien en gevlucht in hun hol wat ik natuurlijk enorm jammer vond. Dan maar terug naar beneden richting wandelweg en Sander toe, want die stond beneden nog met Vicky te wachten.
Door de genezende eigenschappen van het Mürmeltier- vet wordt hiervan een zalf gemaakt, nl. de Mürmeltiersalbe'  die aangewend kan worden voor alle spier- en gewrichtsklachten. In deze streek een zeer gekend en natuurlijk helend middel.

In de hut 'Bachlalm toegekomen hadden we een wijds uitzicht over het hele Dachsteinmassief, een groots en weidse bergketen, maar die zoveel rust uitstraalt! Daar hebben we dan eerst onze picknick genuttigd om nadien terug af te dalen richting Filzmoos.

Jammer genoeg is het in de late avond hier opnieuw beginnen regenen!