3 weken later...

We zijn nu een drie weken thuis en heb Maggy en Maria vandaag uitgenodigd om de foto's samen te bekijken van onze reis in Oostenrijk. De gedachte alleen al aan deze mooie periode samen, maakte hen dan ook heel nieuwsgierig. Tijdens het zien van bepaalde foto's zat de sfeer er natuurlijk ook weer goed in, en kregen onze lachspieren het vaak erg te verduren.  Bijna niet te geloven dat Maria 76jaar jong is, en Maggy in leefijd netjes volgt. De hoge bergen die ze samen getrotseerd hebben, een hele dag buiten wandelen in zowel sneeuw als in mist of in de zon,... geweldig!!!! Maria had voor mij haar reiservaring neergeschreven om dit hier ook te publiceren.

Mijn reis in Oostenrijk:

Wanneer Maggy me vroeg of ik mee naar Oostenrijk wou gaan, was mijn antwoord dadelijk.. ja!
Waarom? Daar zou ik nog wel achter komen, maar dat het iets goed ging worden, daar was ik heel zeker van!

Elke dag werd het aftellen, want ik was werkelijk aan rust en ontspanning toe. Na een vlotte en comfortabele reisweg van ongeveer 12h werden we door Manuela en Sander opgehaald voor de laatste kilometers richting onze eindbestemming. Onderweg had ik een echt wauw gevoel, de omgeving was zo mooi!
Met Duska, de uitbaatster, klikte het meteen. We hadden een heel mooi appartement met terras en zicht op de skipiste. De eerste nacht heb ik wel niet zo goed geslapen door de voorbije dag, doch geen nood! De eerste dag trokken we in de namiddag er al op uit voor de sprookjeswandeling!

De tweede dag was subliem! Eerst met de lift naar boven om daar een lange en prachtige wandeling te maken in de sneeuw, met op het eind een surprise, een korte, steile klim op handen en voeten, want ik zakte met mijn knieën en schouders telkens de sneeuw. Wegens jarenlange nekproblemen en de angst rond evenwichtsstoornissen was ik uiterst voorzichtig, maar hier zou ik mijn angst voor 'vallen' overwinnen. De beloning nadien was evenredig, mijn einddoel, het kruis op de top van de berg te bereiken. Het wonderschone uitzicht over de bergen, dat oneindige gevoel, de voldoening en fierheid over mezelf dat ik dit bereikt had was onbeschrijflijk. Natuurlijk moesten we nadien terug naar beneden en was het gieren in de sneeuw, ieder op zijn eigen manier de helling af, op mijn achterwerk schuivend naar beneden leek me het veiligste, alhoewel?  ..pret verzekerd!!!!

De volgende ochtend heb ik Sander mee naar het station gebracht, want hij moest terug naar huis keren voor zijn werk. Heel spijtig maar dat zijn dingen die men nu éénmaal moet aanvaarden.
De volgende dagen deden we het wat rustiger aan en bezochten een paar mooie dorpjes, wat shoppen en vooral veel genieten.
Ook de waterval in Bischofshofen is me erg bijgebleven: 'Laat je energie voluit stromen'.

Maar wat me vooral is bijgebleven is de wandeling naar de Almsee met nadien de berghut. Volle moed vertrokken we samen richting Bischofsmütze, en overspoelde me een mysterieus gevoel tijdens deze wandeling, een bepaalde energie die de berg en omgeving uitstraalde. De muts, de top van de berg' waren voor mij als 2 handen die zoveel betekenis weergaven. Omdat de weg vrij glad was, ging Manuela voorzichtigheidshalve door het woud. Terwijl ik wandelde en genoot van de omgeving werd alles eng en donker rondom mij. Zelfs de mooi besneeuwde bosweg zag er ineens donker uit. Ik realiseerde me onmiddellijk het verband met een trauma uit het verleden, die ik gedurende ontelbare jaren in mijn innerlijke meegesleurd had, en grotendeels verwerkt had tijdens een behandeling bij Manuela. Het laatste stukje van verwerkingsproces werd hier dan ook in gang gezet. Aan de Almsee gekomen die half bedekt was met sneeuw en ijs zag ik dat Manuela de nodige ondersteuning bood aan Maggy, die het even emotioneel moeilijk had. Ik gaf hen daarom de nodige ruimte en zag plots een grote boom waaronder een bank stond. Onbewust liep ik er naartoe en zette me neer, niet evident om daar geruime tijd te zitten terwijl het vriest en sneeuwt. En toch voelde ik de warmte door mij stromen, het gevoel van ik heb mijn plekje hier gevonden.. mezelf gevonden! Wat er ook gebeurt, ik voel me veilig en beschermt hier! De Bischofsmütze, voor mij lijkend als 2 handen..als een moeder en vader die over hun kind waakt. Deze dag, dit beschermend en veilig gevoel zal ik dan ook nooit vergeten!

En dan was het nadien richting berghut. Daar toegekomen was er nog net een plaats vrij tussen de kerstbomen en nog volledig alles in kerstsfeer, echt een gezellig hoekje. We hebben ons hier dan ook beloond met een lekkere apfelstrudel en slagroom, dit hadden we echt verdiend!

Als toemaatje zijn we nog 2 dagen langer gebleven wegens de overvloedige sneeuwval. In gedachten had ik voorheen gewenst (gecreëerd) om meer sneeuw te krijgen alvorens ons vertrek, maar zo'n hoeveelheid hoefde nu ook weer niet, ineens teveel van het goede, de laatste 3 dagen heeft het haast onophoudelijk gesneeuwd met dikke vlokken. Dus let op je gedachten: je krijgt wat je creëert! Geweldig mooi zo wandelend in het sneeuwlandschap, in de bergen...  mijn wens is hier echt vervuld!

Voor mij was deze reis dan ook voor 100% geslaagd. We waren een heel mooi team, konden volledig onszelf wezen, en Manuela bedankt voor die unieke kans en de manier waarop je mensen helpt en bijstaat wanneer het nodig blijkt.. daar heb ik enorm veel bewondering en respect voor! Ik kijk nu reeds uit naar een volgende reis met jou naar Oostenrijk! Liefs,Maria

Hoe ik zelf terug kijk op  deze wintervakantie!

De wintervakantie is voorbij gevlogen. Samen met Sander ben ik op 4 Januari vertrokken en hebben we daar een tiental dagen met ons beide en Vicky doorgebracht. Dit jaar lag er weinig sneeuw door de veel te hoge temperaturen voor de tijd van het jaar. Zelf vonden we dit niet zo erg, daar we voornamelijk gaan om te wandelen en te genieten in de bergen! Op 14 Januari zijn dan Maria en Maggy toegekomen met de wagen om samen met mij hun vakantie door te brengen. Jammer voor Sander dat hij een tweetal dagen later dit gezelschap diende te verlaten en met de trein naar huis diende te keren voor zijn werk. Een rit met een vijftal treinen, waarvan er enkele fikse vertraging hadden opgelopen, maakte dat hij 5 uur later dan gepland in Belgie is toegekomen.
De dagen die volgden waren voor mezelf een geweldig mooie ervaring. Ik had het geluk dat Maggy en Maria zelf besloten hadden om hun vakantie met mij door te brengen, nog niet echt beseffende wat deze reis voor hen betekenen zou.

Zelf beleef ik in Oostenrijk het reisgebeuren op een totaal andere manier dan ze gewend waren, en daar mochten ze mee van proeven!
Bij aankomst was het dan ook wennen voor één van de dames, het verblijf op een appartement, zelf ons potje koken en de vaat doen, 's ochtends naar de bakker om broodjes te halen en het ontbijt klaar te maken.... totaal anders dan ze gewend was van de luxe van een hotel waar alles voor je geserveerd wordt!
Hier was het eerder.... roeien met de riemen die we hebben! en genieten van de reis met een andere luxe....'de luxe van de éénvoud met een rijkelijk buffet aan bergen en natuur! En het dessert dat diende men als het ware eerst te verdienen door het maken van een stevige wandeling waar dit in een hut werd beloond met apfelstrüdel of taarten.

Sommige wandelingen maakten vele emoties en trauma's uit het verleden los, haalden bepaalde herinneringen en angsten naar boven die men met zich meedroeg, vaak gedurende jaren en niet beseffende dat deze zo diep weggeborgen lagen. Op bepaalde plaatsen werden er soms linken gelegd uit het verleden, een verwerkingsproces werd op die momenten dan ook in gang gezet, en door de kracht en de energie van de natuur verdwenen deze al vrij snel in het niets.

Mijn dank gaat hier dan ook uit naar mijn 2 reisgezellen Maria en Maggy, dat ik hen mocht begeleiden in dit helingsproces. Een tweetal jaar geleden heb ik dit energetisch helen in de bergen voor de eerste maal toegepast, dan wel enkel vanop afstand via sms en mail. Dit leverde zoveel positiefs op, dat ik hier meer wilde uithalen voor in de toekomst. Dit keer niet vanop afstand, maar had ik echter het geluk om deze ervaring in Oostenrijk met Maria en Maggy samen te mogen delen!
14 dagen van samen-zijn, delen van emoties en begeleiden van verwerkingsprocessen, genieten van de natuur alsook het nodige plezier! Voor mezelf was dit een mooie en rijkelijke ervaring, een groei in mijn leerproces van energetisch helen! Dit Geluk dat me werd geschonken, verblijvend in de bergen, mijn geliefkoosde plaats en thuishaven, met Sander en 2 reisgenoten, mijn dankbaarheid voor dit alles is dan ook zeer groot! Voor in de toekomst zeker voor herhaling vatbaar!

Om de privacy te respecteren had ik beslist om geen namen neer te schrijven, ze hebben echter zelf aangegeven om hun voornamen te gebruiken in de verslagen en hopen dat deze artikels mogen bijdrage om aan de lezers hiervan een boodschap mee te geven!        'De helende kracht van de natuur!'