Driekoningendag

Vanmorgen bij het opstaan was het mistig buiten. Het leek er naar uit dat het nog wel even ging duren alvorens het zou uitklaren. Vandaag is het Driekoningendag, een wettelijke feestdag in Oostenrijk en dat merk je aan de stilte in het dorp. Alles is gesloten buiten de skipistes die door de weinige sneeuw ook te lijden hebben aan het aantal skiërs. Door het mistige weer opteerden we voor een wandeling in het dal te maken in plaats van de bergen in te trekken. Tegen de middag begon het dan toch  enigzins op te klaren en vertrokken we met de auto naar de waterval in Bischofshofen.

Eens daar toegekomen bleek het daar superdruk te zijn. Overal politie die het verkeer regelden, daar de wegen die naar het dorp leidde grotendeels afgesloten waren, overvolle parkings met bussen enz. Tot we vernamen dat er in Bischofshofen vandaag ski-wedstrijden werden gehouden. Slechte timing, ... dan maar verder met de auto richting St. Johan in Pongau. Tijdens onze terugweg naar huis nog eerst even langs een benzinepomp gepasseerd, maar heel uitzonderlijk was dit blijkbaar geen gewone pomp, maar ééntje die zeer praatzaam was;... alleen dat je er geen enkel woord van verstond! Tijdens het invoeren van de bankkaart, kreeg Sander daar een hele preek te horen, telkens opnieuw bleef dat ding maar doorratelen en herhalen, ... Sander zijn gezicht van verwondering aan dat apparaat sprak boekdelen,... een verborgen camera leek er niets tegen...! Plezier alom, maar daar hadden we natuurlijk geen benzine mee.... dan maar een andere pomp uitgekozen, ééntje die gelukkig wel werkte, en zonder al te veel geratel!

Na het avondeten gingen we de uitdaging aan met de Uno kaarten, een makkelijk kaartspel voor jong en oud dat hier vrij gekend is. Thuis komen we hier niet altijd aan toe om dit ter harte te nemen door de verschillende werktijden. Op reis ligt dit natuurlijk anders! Voor we er erg in hadden wees de klok alweer richting slapen gaan... !