Almsee

20 januari 2014 - Almsee, Oostenrijk

Het weer zag er vanmorgen al iets beter uit, nog wel wisselvallig maar toch met zonnige perioden. Hopelijk bleef dit weerbeeld heel de dag, maar die kans was echter klein.

Na het ontbijt besloten we om opnieuw richting Hofalmen te trekken, maar dit keer dan wel verder door te gaan tot aan de Almsee, waar we vrijdag niet toe gekomen waren door het slechte weer.

In de voormiddag was het nog redelijk, maar het duurde echter niet lang alvorens we de eerste regendruppels voelden. Jammer van het weer, maar toch besloten we om onze weg verder te zetten richting Almsee.
Ook al hadden we deze wandeling grotendeels vrijdag al ondernomen, in dit weer leek het landschap er dan ook totaal anders uit te zien. De Rötelstein die grotendeels bedekt was door een flink pak sneeuw, de Bischofsmütze tegen de grijze hemel had hierdoor een andere uitstraling gekregen.

Maggy zou  graag dieren onderweg tegenkomen, maar helaas is dit tot heden nog niet gelukt! De herten en gemsen zie je niet vaak overdag in de winter, hiervoor dien je tegen valavond of in de vroege morgen te komen, en dan nog is de kans zeer klein!

Halfweg begon het iets feller te regenen, maar gelukkig waren we alle 3 op dit weertype voorzien en aangekleed zodanig geen van ons het koud kreeg, integendeel, we genoten met volle teugen van onze wandeling.

Eens we aan de Unterhofalmhut toegekomen waren, bleek deze haar wekelijkse rustdag te hebben. Nu maar hopen dat de andere hut die 5 min. verder ligt open was, maar eerst gingen we de Almsee opzoeken. Een kleine klimtocht van een 15min. langs een vrij ijzige weg, vaak elkaar helpend om niet uit te glijden stapten we voorzichtig naar boven tot aan de Almsee. Ook werd Maria gevraagd om de rugzak over te dragen aan Maggy, die er eerst tegenop zag. Maar dit had wel een reden. Deze mocht ze ervaren aan de Almsee, waar ze geleidelijk aanvoelde en er zich van bewust werd dat haar rugzak eerder gevuld was met emotionele bagage en draaglast! Het meer zelf was half dichtgesneeuwd,maar toch was het zeker de moeite waard om dit natuurschoon in de winter te aanschouwen.  

In de zomer is de Almsee echter een trekpleister voor vele toeristen. Van alle landen komen ze hier naartoe om al hun negatieve energie in de Almsee achter de laten en zich opnieuw op te laden met positieve energie!  
Nu waren we hier echter alleen, de weg naar de Almsee was moeilijk begaanbaar, vele plekken met ijs, maar onze gedrevenheid maakte dat we vrij snel boven geraakt zijn! Ook hier weer als levensles, hoe moeilijk de wegen ook begaanbaar zijn, niet opgeven en doorgaan in het leven om je doel te bereiken! Kies niet steeds voor de makkelijkste wegen, want daar loopt het overvol van de mensen en is het vaak dringen.

Aan het meer hebben we dan ook een klein halfuurtje in stilte halt gehouden, om ons nadien opnieuw naar beneden te begeven richting de andere hut, de Oberhofalm. Gelukkig was deze open en konden we onszelf trakteren op een lekkere apfelstrüdel en een tas warme koffie!

Ondertussen was het alweer na vieren geworden en dienden we ons naar het dal te begeven.  De regen was al wel opgehouden, maar de bewolking zakte steeds dieper en dieper, zodanig de bergen rond 17u volledig in het niets waren verdwenen.
De levensles die we vandaag meekregen: hoe grijs en grauw alles in het leven ook mag wezen, het hoeft niet altijd zonnig te zijn om je doel te bereiken en gelukkig te zijn in het leven. Ook hier verwees ik naar het feit dat zovele mensen alles hebben om gelukkig te zijn  zoals geen geldzorgen, een goede gezondheid enz... en ondanks dit alles zich enorm ongelukkig voelen, terwijl anderen vaak te kampen hebben met geldzorgen, ziekte, enz... en wel heel gelukkig zijn!
Wat betekent 'Geluk' voor ieder van ons!

Het was dan ook al donker en bijna 19u alvorens we terug op ons appartement toekwamen.
De wok werd snel bovengehaald en toverden een maaltijd met noedels en groenten te voorschijn, want om 20u had ik nog een afspraak om een massage te geven.

Rond 22.30u was ik opnieuw bij Vicky, want die had me natuurlijk ondertussen wel gemist, en ben ik met haar nog een korte avondwandeling gaan maken alvorens te gaan slapen.