Vertrek naar Oostenrijk

Na een vermoeiende dag van inpakken en de laatste loodjes in orde te hebben gebracht zijn we in de vroege morgen rond 4.30u richting Radstadt vertrokken in Oostenrijk. In het begin was er weinig verkeer omwille van de Feestdag zodanig we omstreeks 8.30u in de omgeving van de Rijn onze eerste rustpauze hebben genomen en van een lekker ontbijt hebben genoten met een mooi panoramisch uitzicht. De zon was ook al enkele uren van de partij en gaf haar van haar beste kant... dit beloofde alvast een warme dag te worden. Met ons Vicky hebben we  nadien nog even een wandeling gemaakt, haar stijve pootjes even te laten strekken en haar plaske te doen, om nadien vol energie onze reisweg verder aan te vatten

Door de verschillende wegenwerken in Duitsland hebben we toch enige files en vertragingen opgelopen. Iets na de middag begon de vermoeidheid dan ook toe te nemen en besloten we om een tweede halte in te lassen en ons middagmaaltijd te nuttigen.

Hoe dichter we tegen de grens van Oostenrijk kwamen, hoe mooier het steeds werd en de bergen stilaan zich op de achtergrond lieten zien. Dit gaf zo'n boost van energie dat de vermoeidheid nog nauwelijks gevoeld werd. Omstreeks 19u kwamen we dan op onze vakantiebestemming aan. Een boerderij- pension waar we tot zondag een appartement hebben gereserveerd. Langs de buitenkant oogt dit wel mooi, net als op de foto's trouwens, eens in ons appartement  bleek dit totaal anders te zijn. Sneeuwwitje was misschien wel langs geweest maar vond blijkbaar de vod niet om te kuisen en de dwergen hadden er een echte boel achtergelaten. De koffiefilter die geruime tijd niet verwijdert was uit de koffiezet en hierdoor een mooie haardos had gekregen stond er maar groentjes bij. Misschien wel aan te bevelen voor  een leerling kapster om als oefening er even de schaar in te zetten  tot het creeëren van een leuk kapsel, voor ons was dit helemaal niet van toepassing en werd dan ook niet erg geapprecieerd. Met de koffiekan dan maar naar de receptie toe en melden wat er met de filter aan de hand was. Met een afwijkende verontschuldiging dienden we genoegen te nemen en kwam ze nadien een ander toestel brengen, waarvan de kan al niet veel properder was. Al een geluk heb ik steeds een eigen klein kookpotje bij en wilden we daar warm water in warmen om een tas thee te drinken maar ook dat werd ons niet gegund. Het tweedelig kookfornuis bleek niet te werken, en voor ik het wist had ik de draaiknop in mijn handen. Met grote honger en dorst dan maar opnieuw de auto in, om langs een baanrestaurant ons toch nog van een tas koffie en lichte maaltijd te voorzien. Eens terug aan ons pension bleek dat het daar pikdonker was en het sleutelgat niet te vinden was. Tja... wie denkt  er nu dat een sleutelgat op onze Vicky haar hoogte is geplaatst... Met het nodige gegibber de trap op  richting appartement  om de slaap daar aan te vatten. Onze gedachten hebben we 360° omgedraaid over de toestand van de lakens en matras. De 2 fleecedekens die we eigenlijk meegebracht hadden voor ons Vicky hebben we zelf maar even aangeslagen, maar als beloning mocht ze dan wel mee op bed!