Kleinbergalm te Filzmoos

Bij het ontwaken was het nog vrij donker buiten. Het leek erop dat het vandaag mooi weer ging worden, maar het was nog te vroeg om dit met zekerheid te kunnen zeggen.

Eerst te voet met ons Vicky naar de bakker, het fijne is dat ze niet buiten hoeft te blijven wachten, maar mee de winkel in mag en dit weet onze dame maar al te goed. Af en toe wordt ze hier dan ook verwend met wat lekkers en zoiets vergeet ze natuurlijk niet! Goed ingeduffeld om de ochtendkou te trotseren maakten we met ons tweetjes een frisse ochtendwandeling richting bakker. De kilte op je wangen, het sneeuwlandschap, wandelend in alle rust en stilte, dit geeft je een stevige boost van energie om de dag te beginnen. Klaarwakker en volledig in mijn element kon ik nadien dadelijk aan de ontbijttafel want daar had Maria en Maggy al voor gezorgd. De geur van dampende koffie kwam je tegemoet. En natuurlijk heb je een reuzehonger na zo'n ochtendwandeling en gingen de broodjes hier weer gretig naar binnen.
Aan de ontbijttafel is het steeds een gezellige sfeer, vaak met de meest grappige toestanden. Rond 10 uur maakten we ons dan gereed om richting Kleinbergalm te trekken, want ondertussen was de zon ook al van de partij onder een stralend blauwe hemel. Dit beloofde vandaag alweer een hele mooie dag te worden.

De dennen zaten volledig onder een dik pak sneeuw van de voorbije dagen, de wandelweg was niet meer zo ijzig zoals een ruime week geleden en de rodelbahn was opnieuw toegankelijk om met de slee naar beneden te gaan. Als Sander hier nu nog was geweest, hadden we zeker opnieuw een slee gaan huren om al rodelend en mss wel al jodelend de berg af te komen.

Onderweg was het genieten van de uitzonderlijk mooie landschappen, vaak langs de linkerzijde de besneeuwde bergwanden en bomen, langs de rechterzijde waar de zon telkens op de bergwanden scheen lag alles nog meer in het   groen met hier en daar grote plekken sneeuw! In het winterseizoen is dit natuurfenomeen niet zo vanzelfsprekend, meestal ligt er hier minstens rond deze periode van het jaar wel 1 meter sneeuw! Nu had je beide tegenpolen, de éne zijde een winters karakter, de andere zijde waande je je eerder in het seizoen van de opkomende lente!

Toegekomen aan de top van de berg zochten we een plaatsje op het terras van de kleinberghütte. In de zon was het heerlijk warm, tegen de hut zaten we dan ook volledig uit de wind en was het dan ook genieten van de prachtige omgeving en bergtoppen! Naast ons zaten Nederlanders en één daarvan was al stevig ingedommeld. Zijn hoofd zag je meer en meer richting Maria glijden, gelukkig verloor hij hierdoor niet zijn evenwicht, of Maria had hem kunnen opvangen op haar schoot! Jammer genoeg is dit niet gebeurd  :)

En zoals de vorige dagen konden we er  weer niet aan weerstaan om iets lekkers te bestellen. De taarten en strüdels zijn hier ook om je vingers van af te likken, de éné al wat beter dan de andere, maar één ding is zeker, 'het smaakt'!

Zomaar uit het niets kwam plots een mooi wit konijn opdagen op het terras om te  zoeken of er nog iets te eten viel. Je kon dadelijk merken dat het gewend is om tussen de msen te vertoeven, geen enkele angst straalde het uit, integendeel, het kwam zelfs zomaar naast je huppelen, ondenkbaar dat dit bij ons op een terras zou gebeuren, de eerste reclamaties zouden niet lang op zich laten wachten. Zalig met deze dieren om je heen, zou er uren naar blijven kunnen kijken!

Maar na een tijdje ging de zon stilaan onder en was het alweer tijd om richting dal te keren, want eens de zon plaats maakt voor het vallen van de avond voel je dit snel aan de dalende temperatuur. De terugweg verliep vrij vlot en na een goed uur stappen waren we alweer beneden in het dorp om daar eerst in de supermarkt nog het nodige eten te halen, want van al dat wandelen en klimmen gaat je eetlust hier ook de hoogte in!

Hoe het kwam weten we hier nog eigenlijk niet, maar na het avondeten hadden we het erg naar onze zin.Was het omdat het de voorlaatste avond was, of was het eerder omdat hier alles super verliep, de avond is hier vandaag  supergezellig en zo vol grappige toestanden, dat de lachspieren hier op volle toeren draaiden, de pretlichtjes kon je in elkaars ogen dan ook zien schitteren!

Het was dan ook al ruim na tienen wanneer we ons bed opzochten. Maar eerst diende ik nog met ons Vicky naar buiten te gaan voor haar avondwandeling, want die mag ik natuurlijk ook niet vergeten! Anders heb ik de ochtend nadien wel te maken met vochtproblemen op de vloer denk ik :)